Kırmızı Kaliforniya Solucanı ''Eisenia Foetida'' Nedir?

Halkalı solucan sınıfının Lümboritsid ailesinin 8 türünden biri olan toprak solucanıdır.
Bu tür solucanların doğasındaki farklılıklar vücut yapıları ve ölçüleridir.

Uzunlukları 60-130 mm. En fazla kalınlıkları 7,5 mm. dir. Ön baş tarafı daha kalın, güçlü kaslı ve koyu turuncu renklidir. Arka kuyruk tarafı daha ince ve zayıftır. Baş tarafının ucunda ağız, kuyruk sonunda ise rektum bulunur.

Segment sayısı 80-110 dur. Baş segmenti epilobiktir. Vücudun ön tarafındaki segmentler daha büyüktür ve renkleri parlak kırmızı veya turuncuya yakın kırmızıdır. Segmentler arası pigmentsiz olduğu için özellikle kuyruk tarafı halkalı/çizgili görünür. Genç solucanlarda pigmentasyon daha koyudur.

Bütün vücut boyunca solucanın hareket etmesini sağlayan ayakçıklar vardır. Her segmentte birbirine yakın 8 çift ayakçık bulunur, bunların aralığı aa=vs dd=1/2 çevredir.

Yetişkin solucanlarda 24-32. segmentler arasında 7-9 adet segment uzunluğunda kuşak şeklinde bir kalınlaşma vardır, burası yumurta kozası oluşumu içindir. Vücudun karın kısmında ön tarafta 9-12. segmentler arasında çiftler halinde erkek ve dişi genital üreme organları deliği vardır. Erkeklik organı gözenekleri kıl gibi “C” harfi şeklinde büyükçe yastık şeklini oluştururlar, dişilik organları ise sırt bölgesine yakın bulunurlar.

Solucanların bütün vücudu, glandüler ve kambiyal hücreler içeren şeffaf bir mukoz filmi olan epitelyumla kaplıdır. Bu, pürüzsüz bir cilt yüzeyi ve kayganlık sağlayarak solucanın rahat hareket etmesini temin eder.

Kırmızı Kaliforniya Solucanlarında Üreme

Solucanlar çift cinsiyetlidir (hermofrodit), ancak üremeleri için birbirleriyle çiftleşmeleri gerekir. Solucanlar ancak özel koza içinde, en uygun şartlarda 5-7 günde bir bıraktıkları yumurtalarla çoğalmaktadırlar.

Kozalar, elastik, oval şekilde limona benzer, yeni bırakılmış kozalar açık sarı renklidir, erginleştikçe kahverengiye dönüşürler. Kozanın çapı 2-4 mm. dir, her birinin içinde 1-21 adet yumurta vardır.

Kozadan çıkar çıkmaz yavruların uzunluğu 4-7 mm. ve sanki ince iplik parçası gibidirler, ancak açık kırmızı renkteki sırt omurgalarıyla fark edilirler.

Kozadan çıktıklarında 1 mg. olan yavrular hemen beslenmeye başlayarak 60 gün içinde 350-300 mg. ağırlığa ulaşırlar. Cinsel erginliğe doğumdan 9-10 hafta sonra gelirler, 5-6 ay içinde ise ağırlıkları 1-2 grama çıkarak yetişkin hale gelirler.

Koza yapma (yumurtlama) zamanı yetişkin solucanlarda doğal, uygun yaz şartlarında 2,5-3 aydır. Mayıs başından temmuz sonuna kadar olan bu dönemde her solucan 18-26 koza bırakabilir. En iyi şartlarda kozalardaki yumurtalardan ortalama 3 yumurta yaşama şansı bulur.

Kırmızı Kaliforniya Solucanlarının Hareket Yeteneği

Solucanların hareket etme sisteminin esas kısmı, vücudun etrafındaki güçlü kas sistemidir. Halka ve uzunlamasına yerleştirilmiş kaslı derili torbalara benzeyen bu kaslar hareket veya toprak kazma esnasında bir engelle karşılaşınca solucanın güçle hareketini sağlar.

Doğal şartlarda solucanlar toprağın kabarmasında çok büyük rol oynarlar. Normal topraklarda solucan yoğunluğunun m2 de 100 adet solucan olduğu kanıtlanmıştır, bu solucanlar yaz sezonu boyunca ortalama 1000 m. kat ederek toprağı kabartıp havalanmasını sağlarlar. Bu arada toprakta bulunan dağınık haldeki organik maddeleri (bitkisel ve hayvansal hücreler, toprak bakterileri, mantarlar v.b.) yiyerek toprağı organik madde açısından zenginleştirirler.

Solucanlar gün boyu kendi ağırlıkları kadar toprağı sindirim sistemlerinden geçirerek dışarı atarlar.

Kırmızı Kaliforniya Solucanlarının Beslenmesi

Solucanların vücut yapısı içi içe geçmiş iki boru gibidir. Dış boru vücudu kaplayan deri, iç boru ise sindirim sistemidir. Bunların arasındaki boşluk ise sıvıyla doludur.

Ağızdan geçen lokma yemek borusu ve gırtlakta birikir daha sonra parça parça porsiyonlar halinde taşlığa/mideye geçer. Burada sindirilen/öğütülen besin ince ve kalın bağırsaklardan geçerek rektumdan çıkar. Sindirilip rektumdan çıkan besin küçük granül- korpolitler şeklindedir.

Korpolitler, toprağın yapısını düzenleyen, havalanma ve su tutma özelliklerini iyileştiren, mekanik strese dayanıklılığını artıran ve toprağın yapısını düzenleyerek verimini artıran humik maddeleri (humik asitler ve bunların tuzları) içerirler.

Bunlardan başka korpolitler, çok çeşitli miktarda toprak mikro florlarının mikrobiyolojik aktivite merkezidirler ve solucanların sindirim sistemi, topraktaki karbondioksit ve su miktarı artışını ölü hayvansal ve bitkisel hücreleri yok ederek sağlayan toprak mikro florlarının içindeki taze mikrop jenerasyonlarını sürekli yenileme kaynağıdır.

Doğadaki karbondioksitin ana kaynağı topraktır. Topraktan çıkan karbondioksit atmosfere yükselirken yeşil yapraklar tarafından yakalanarak güneş enerjisinin yardımıyla (fotosentez) yeniden büyümekte olan bitkiye kazandırılır.

Karbondioksitsiz ve fotosentezsiz yeryüzünde hayat olmaz, ortaya çıkmaz ve zenginleşemezdi.

Solucanlar ve toprağın mikrobiyolojik canlı topluluğu, toprağı ve yeşil bitki örtüsünü şekillendiren, yeryüzündeki bütün canlıların sağlık ve refahını sağlayan temel canlı organizmalardır.